استیفاء از لحاظ لغوی به تمام قرارگرفتن، تمام فروگرفتن و طلب تمامکردن گفته میشود.
اصطلاحاً استیفاء در دو معنا استعمال میشود، معنای اول عبارت از این است که کسی لیاقت و شایستگی لازم اعمال و اجرای حق خود را داشتهباشد که این معنا به اهلیت استیفاء معروفاست و کسی که چنین شایستگی را نداشته باشد، محجور نامیده میشود معنای دیگر عبارت از این است که شخصی مال یا منفعت متعلق به دیگری را به تصرف خود در آورد و یا از آن استفاده نماید. بنابراین، متعلق استیفاء ممکن است عین یا منفعت یا نیروی کار متعلق به دیگری باشد.
مهدی نایینی وکیل دادگستری...برچسب : نویسنده : dmahdynaeeny1 بازدید : 214